Dagje meehelpen in de Keukentuin

Afgelopen donderdag ben ik een dagje wezen helpen bij de biologische groente kwekerij De Keukentuin in Zuidbroek. Ze konden wel wat extra hulp gebruiken. Ik heb me die dag nuttig gemaakt met Tuinbonen plukken, het onkruid ertussen weghalen en sperziebonen plukken. Voorts natuurlijk lekker bijgekletst. Mocht je zin hebben dit hardwerkende gezin een keer te helpen, ze kunnen wel wat hulp gebruiken met onkruid wieden enzo. Dit is meditatief werk en je wordt ook nog eens omringd door gezonde plantjes.

Op dit moment zijn ze een experiment aan het doen met de Permacultuur methode mulchen. Een dikke laag stro wordt tussen de tomatenplanten aangebracht. Ook staan de sperziebonen nu op verhoogde bedden in een bedje van stro (: Voordelen van mulchen zijn legio, onkruiden krijgen bijna geen kans, dus minder wieden, je hoeft veel minder water te geven omdat stro verdamping voorkomt, goed voor bodemleven en de stro verteert langzaam tot mooie voedzame humus. 

Sinds een jaar heeft De Keukentuin ook een webwinkel waar je hun krakelvers geoogste groenten kunt bestellen, natuurlijk ook droogwaren en andere gangbare natuurwinkel producten. Afhaalpunten Groningen, Zuidbroek, Finsterwolde, Veendam en binnenkort ook Bourtange.

Mijn zelfgebouwde Raket stoof (Rocket stove)

Zie hier mijn nieuwe Raket stoof!  In het onderstaande filmpje noem ik het een Raket oven, echter kan hij alleen koken, dus is het een Raket stoof (: Toen ik hem gister ging testen was mijn gasfles leeg en kon ik gelijk mijn water voor de koffie afkoken want die stond net op het gas! Wat een toeval niet (:

Hier alvast een link naar een beschrijving die ik gebruikte om de stoof te maken. Echter heb ik het ontwerp al weer aangepast, de beschrijving hiervan volgt nog.

Tijd om kamille, vlierbloesem en lavas te oogsten!


Fietsend zag ik langs de berm overal kamille staan. Heb nu inmiddels 4 grote bossen geoogst. Vers is de kamille heerlijk, rustgevend en een lust voor het oog in de theepot. Ook de vlierbes staat nu in bloei en van de bloesems kun je heerlijke vlierbloesemlimonade en thee maken. De vlierbloesem is ook makkelijk te drogen voor later gebruik net als de kamille. Mijn lavasplant (maggiplant) die bouillionblokjes in de soep overbodig maakt is aan het schieten en de bladeren beginnen al langzaam te verleppen. Ook deze plant kun je perfect drogen voor later gebruik. Heel fijn om te beseffen dat je in de winkel helemaal geen thee en kruiden meer hoeft te kopen!

Een wonder der natuur!

Pas zag ik bij een vriendin een takje aan mijn jas kleven. Wel in een hele bijzondere positie. Bij nadere inspectie bleek het takje te leven! Nooit eerder hadden we zo'n bijzondere tak gezien. Aan één kant had de rups een soort grijphand. Ik besloot een foto te maken. Na een beetje in te zoemen bleek het takje ook nog een gezichtje te hebben. Het leek wel een apenkopje of een klein doodshoofdje. We waren er helemaal ondersteboven van. Een paar uurtjes ervoor had Emma haar cristal skulls laten zien. Dit zijn kristallen schedels die bijzondere mystieke energieën schijnen te hebben. Er schijnen 13 bijzondere schedels op aarde te zijn waarvan er nog 1-tje mist. Toen we het kleine schedeltje van dit takje zagen dachten we: dit is de missing skull en we waren helemaal lyrisch! Later heb ik nog even gezocht op google afbeeldingen. het schijnt een spanrups te zijn waar later een vlinder uit komt. Dat deze rupsen een gezichtje hebben heb ik niet kunnen vinden op google. Ook geen fotootjes dus. 

Wat is Geweldloosheid?

Ik ben net terug uit de Pyreneeën alwaar ik meegeleefd heb in 2 leefgemeenschappen. La Borie Noble en La Douceur et de l´Harmonie. De eerste gebaseerd op de ideeën van Lanzo del Vasto, een volgeling van Gandhi en de tweede een veganistische leefgemeenschap. In La Borie staat geweldloosheid tegen alle levende wezens centraal en in la Douceur geweldloosheid jegens dieren, althans zo zou je veganistisch leven kunnen samenvatten. Een opmerkelijk detail is dat in La Borie er wel dierlijke bijproducten zoals melk en eieren gegeten worden, geen vlees dus. Elke gemeenschap probeert op eigen wijze verantwoordelijkheid te nemen op deze onderwerpen. Zelf vind ik geweldloosheid ook een woord waarnaar ik zou willen leven. Maar wat is geweldloosheid nu precies?

Ondanks het feit dat men het principe van geweldloosheid zo goed mogelijk probeerde in te vullen ervaarde ik zelf wel enige mate van geweld. Op 3 vlakken, nl. het geestelijke en het praktische vlak en mogelijk geweld tegenover dieren.
 
Geweld tegenover dieren
Zelf eet ik nog steeds af en toe een stukje vlees. Ook eet ik regelmatig eieren en boter. Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit wat mijn standpunt is ten opzichte van geweld tegenover dieren en wat dat nu precies is. Het doden van dieren is zeker een vorm van geweld echter ben ik er nog niet helemaal over uit of ik dit moreel ontoelaatbaar vind mits dit met een zekere vorm van respect gebeurt. De indianen bijvoorbeeld, dankten het dier waar ze op jaagden, dat ze het mochten doden. Jaren geleden al ben ik overgestapt op biologisch vlees omdat de dieren in de biologische sector een beter leven hebben.
 
Ook het gebruiken van dieren om het gras kort te houden wordt door sommige mensen als een vorm van geweld gezien. Als je een geit zijn leven lang aan een ketting zet dan vind ik dat zeker ook gewelddadig. Ter info voor vegetarieers, voor het eten van eieren en het drinken van melk worden trouwens overtollige haantjes en stiertjes gedood. 
 
Zelf wil ik kippen gaan houden voor de eieren en het vlees van de haantjes. Ook wil ik graag schapen of geiten om het land te begrazen en voor de melk om boter van te maken. Zolang ik nog vlees, eieren en boter eet denk ik dat de dieren hier een veel beter leven hebben als in de geïndustrialiseerde wereld (zelfs de biologische). En wellicht kom ik tot de conclusie dat ik dat ook te ver vind gaan, wie weet.
 
Geweld op geestelijke vlak
Op het geestelijke vlak ervoer is regelmatig negatieve energie tussen mensen of geestelijke druk. In beide gevallen werd er niks geuit maar hing de energie gewoon in de lucht. Iets was ik zelf ook niet anders gewend ben in mijn leven. Zo lossen wij westerse mensen het (dus niet) op. Gewoon in de lucht laten hangen. Totdat er een fikse ruzie ontstaat en dan barst het geweld los. Een soort compensatie van de eerdere wapenstilstand.
 
Wat ik in beide gemeenschappen ervoer dat sommige energieën er al lang(er) rondhingen en er dus weinig aan gedaan werd om ze in banen te leiden. Ik ervoer dat als jammer en een soort stilstand in persoonlijke en gezamenlijke groei. Zelf ben ik hier de laatste tijd juist mee aan het oefenen om hier wat aan te doen. Het gaat er hierbij om dat als je innerlijke onrust of negativiteit voelt dit op gezette tijden kan delen met je partner of mensen waarmee je dit ervaart. Je kunt dit noemen heartsharing/harte delen "het delen wat er in je hart omgaat". In een groep wordt het tegenwoordig ook wel gepraktiseerd in de vorm van het vredesgesprek. Mensen zitten in de cirkel en kunnen in het midden stappen om te delen wat er in hun binnenste omgaat. In beide gevallen is het de bedoeling dat de ander luistert en geen commentaar of advies geeft. Net zolang totdat de ander klaar is. Vaak duurt dat zo'n 3 tot 5 minuten. In het geval van het vredesgesprek is een bijkomend punt dat de anderen in de cirkel de mogelijkheid hebben om als de 1 klaar samen te vatten wat ze gehoord hebben. Geen advies of commentaar alleen wat ze gehoord hebben. Het mooie hiervan is dat anderen vaak het gehoorde anders samenvatten als jij en hierdoor er een completer beeld ontstaat wat er gedeeld is maar ook meer begrip en duidelijkheid.
 
In mijn eigen situatie waar ik het zowel 1 op 1 als in de groep heb gepraktiseerd heb ik het als erg verlichtend ervaren. Omdat de ander niks mag terug zeggen wordt er ook beter geluisterd naar de woorden en hoor je ook je eigen woorden beter, alsof je in een spiegel praat. Wel is het zo dat dit harte delen ook niet makkelijk is. Ik heb gemerkt dat mijn ego soms liever niks deelt en lekker op afstand blijft (ver)oordelen. Het grote verschil echter is dat als je over de drempel stapt het zich dubbel en dwars terug betaalt. Het niet delen levert nl. niks op of zelfs een beetje meer negativiteit. Het wel delen laat een groot gedeelte van de negatieve energie als sneeuw voor de zon verdwijnen! 
 
Na bezoek aan deze 2 leefgemeenschappen ben ik er nog meer van overtuigd dat dit een essentieel element is om een stapje verder te komen in persoonlijke groei maar ook in geweldloosheid. We doen elkaar namelijk een hoop geestelijk geweld aan door negatieve energieën onnodig lang te in de lucht te laten hangen.
 
Geweld op praktische vlak
Op het praktische vlak ervaarde ik niet direct geweld maar beredenerend gezien indirect geweld dat al geschied is ergens anders (in een derde wereld land bv.). Het doel van de eerste gemeenschap was nl. om voor het grootste deel zelfvoorzienend te zijn waarbij iedereen een evenredig deel meewerkte. De theorie is dat door externe producten te kopen, bv. rijst uit India ongelijkheid en geweld in stand wordt gehouden omdat we dit eigenlijk over de ruggen van de armen doen. Veel producten komen daar vandaan omdat het voor ons te arbeidsintensief is. Ook hebben ze daar het voedsel vaak eigenlijk voor eigen gebruik nodig. Vandana Shiva, een activiste die zich onder andere inspant voor voedselzekerheid met name voor de armen, stelt dat wij westerse landen de arme mensen van hun voedsel beroven. Ik ben het daar wel mee eens. Wil je hier wat meer over weten kijk eens naar 'The Economics of Hapiness' of 'Mother Earth' beide bij de omslag te bestellen of lenen. Woon je bij mij in de buurt dan kan je ze ook bij mij lenen.
 
Echter bleek dat de gemeenschap die al sinds 1962 bezig is met deze ideeën anno 2012 nog steeds verre van zelfvoorzienend is. Een groot deel van de producten zoals rijst, linzen, bonen, olie wordt nog steeds extern gekocht. Zo doe ik dat ook nog steeds. Echter doordat deze gemeenschap deze vorm van geweldloosheid zelf predikt en beargumenteert kon zag ik dat dit gewelddadige element er nog steeds is, ook in mijn leven. Ik was me er eigenlijk nog niet zo van bewust alhoewel ik bovenstaande documentaires al wel gezien had. Hierin zie ik hoe sterk de kracht is van ingesleten (voedsel)patronen en hoezeer we aan deze patronen verslaafd zijn. Mijn inziens was dit ook het probleem in La Borie Noble enne……..niet te vergeten bij mijzelf ! (:
 
Hier zie ik ook hoe gehecht ik eigenlijk ben aan mijn linzen, pindakaas, rijst terwijl ik eigenlijk voldoende goede alternatieven zelf kan verbouwen in mijn eigen tuin. Ik ben dan ook van plan om deze afhankelijkheid van producten uit lage lonenlanden drastisch te verminderen. Dit vergt een praktische inspanning, op dit moment kweek ik nog iets te weinig voedsel om van te leven maar vooral een geestelijke inspanning namelijk het loslaten van mijn verslaving aan pindakaas, rijst en linzen. Toch voel ik dat hier nu klaar voor ben. Ik eet nl. al heel veel uit mijn eigen tuin en denk dat ik ook de mentale stap kan maken om te kiezen voor vervangers van pindakaas, linzen en rijst. Linzen kunnen worden vervangen door allerhande zelf gekweekte bonen, rijst kan worden vervangen door aardappels, aardperen en granen. En zo is eigenlijk overal wel een vervanger voor die lokaal gekweekt kan worden.
 
Naast het verminderen van dit geweld levert het mij ook nog het een en ander op! Ik hoef nl. minder geld te verdienen om al die produkten te kopen. Ik krijg er gezonde en verse produkten voor terug die ik tevens kan ruilen of verkopen in mijn directe omgeving. Bovenal levert het mij erg veel voldoening en het gevoel van self empowerment!

Op bezoek bij leefgemeenschap La Borie Noble

Ben net terug van 3 weken Pyreneeën met mijn goede vriendin Mari. Doel van de trip was om te kijken of het de moeite waard is om er te gaan wonen. Ook wilde we ons laten inspireren door een 2-tal leefgemeenschappen. Als eerste gingen we op bezoek bij La Borie Noble. Gesticht in 1962 door Gandhi volgeling Lanza del Vasto. Deze gemeenschap 400 hectare groot ligt verscholen in de bergen van Languedoc nabij Montpelier. Het heeft wat weg van een klooster. Waar in 1979 hier nog 100 bewoners leefden zijn er nu nog zo'n 12 vaste bewoners over. Variërend in de leeftijd van 20 tot 80 jaar. Nieuwe bewoners zijn dus welkom! Ook zijn er een 10 tal vrijwilligers die er variërend van 2 weken tot een jaar meeleven. Er wordt geleefd volgens het principe van geweldloosheid. Iedereen draagt evenredig z'n steentje bij en wordt er geprobeerd zo zelfvoorzienend mogelijk te leven. Zo wordt er kaas gemaakt van de melk van eigen koeien. Er is een bakkerij die brood verkoopt in het dorp. Ook is er een grote tuin waarin groenten en aardappels worden verbouwd. Ook zijn er fruitbomen. Appels,wortels en aardappels worden opgeslagen in de kelder zodat er de hele winter van gegeten kan worden. Desondanks worden er nog veel producten van buiten gehaald, zoals linzen, bonen, granen en oblieën. Er is een vast dagritme waarbij meditatie/gebed (los van alle godsdiensten), samen werken, eten klaar maken en eten een vast onderdeel van de dag zijn. Elk uur wordt de klok geluid en is de bedoeling dat je een minuutje je werk stil legt en stil bent voor innerlijke reflectie. Elke zaterdag avond is er volksdansen, zang of verhalen vertellen. 

Kijkje in de keuken, hoofdgebouw en wasruimte

Mari en ik draaiden gewoon mee in het dagelijks leven. Zo hielpen we mee met snoeiwerk, schoonmaken en het doen van de handwas. De vaste bewoners hadden veelal hun eigen bezigheden. Wij werkten voornamelijk met de andere vrijwilligers. Wel zagen we de vaste bewoners bij het ochtend en avondgebed en het middageten. Ik vond het heel inspirerend om een weekje mee te leven. Het samen zingen, bidden en eten vond ik fijn al hoeft het voor mij niet elke dag. Desondanks vond ik dat er wat te weinig echt gedeeld werd op zielsnivo. Een cirkel gesprek waarbij de deelnemers delen wat er in hun binnenste omgaat zou niet verkeerd zijn denk ik. Hierdoor kunnen energieën die vast zitten of in de lucht hangen maar niet uitgesproken worden lucht krijgen en weer gaan stromen. Wil je wat meer te weten komen over deze gemeenschap, Mark Shepard heeft er in 1979 een boekje over geschreven, welke hier online te vinden is,  en ik kan uit ervaring vertellen dat het er nu nog net zo aan toe gaat.

De traditionele handwas

Mijn nieuwe werkhoek

Eindelijk heb ik dan een klein werkhoekje ingericht in mn Yurt. Met zoveel mogelijk handgereedschap. Wat fijn om te weten dat mn apparaten gewoon werken zonder elektriciteit. Heb onlangs een antieke slijpsteen en een kolomboor op de kop weten te tikken. Heb mn kolomboor uitgeprobeerd en hij werkt uitstekend. Een 8 mm boor in staal is geen probleem. Het mooie is dat ik veel meer feeling heb met het boren. Ik help de boren dus ook niet meer zo snel naar de filistijnen omdat ze te heet worden. Met een beetje zonnebloemolie op de boor gaat het boren 2 x zo snel heb ik gemerkt. 

Nuttige spierkracht

Gooi de zonnepanelen maar in de pullenbak en zeg je fitness abonnement op. Deze voetaangedreven draaibank combineert de voordelen van nuttig bezig zijn en het verwennen van je spieren. Oud wordt weer modern of beter gezegd hip!

 

En wat dacht je van deze hippe figuurzaagmachine!

Boeken: Vrij Leven en Leven van het Land

Onlangs was een lieve vriendin op bezoek en bracht dit mooie boek mee.

Vrij leven, boordevol met informatie over vrij en natuurlijk leven. Zelf vuur maken, zeep maken, eetbare wilde planten herkennen, spinnen, wijn maken. Het kan niet op.

Ik heb gelijk het boek 2e hands via Internet goedkoop kunnen aanschaffen en ik ben er heel blij mee. Mijn boekenkast bevat inmiddels een mooie verzameling boeken. 

 

 

 

 

 

Een ander mooi boek dat ik gekregen heb van Arjen en ook heel blij mee ben is Leven van het land. Het is vergelijkbaar met Vrij Leven. 
 
Als je deze 2 boeken heb dan kunnen alle systemen instorten want je hebt dan voldoende informatie om een zelfvoorzienend te leven leiden!

 

 

 

 

 

Growing food yourself is truly the only effective protest.

"In our society growing food yourself has become the most radical of acts. It is truly the only effective protest, one that can, and will, overturn the corporate powers that be."

Kijk deze mooi korte docu over mensen die hun eigen voedsel zijn gaan verbouwen, langzaam bewust werden hoe ze vast zaten in het systeem en zich langzaam vrij ma(akt)en van een systeem in onbalans.

Here Comes the Sun!

Elk half uur valt er op het aardoppervlak ruimschoots genoeg licht om de hele wereld een jaar lang van energie te voorzien. Als we in staat zijn het zonlicht op slimme wijze te oogsten dan kunnen we een mondiale energiecrisis voorkomen. We hebben geen energieprobleem, maar een omzettingsprobleem. Zonne-energie is te duur; kost te veel ruimte, te veel materiaal, meer energie dan het oplevert en het is nog niet efficiënt genoeg, zo willen scenario's van verschillende instanties ons doen geloven.

Tegenlicht ontkracht deze ‘mythes’ en laat zien dat een zonne-economie veel dichterbij is dan we denken.

Mijn nieuwe eetgewoonte

Al ruim een half jaar ben ik bezig mijn eetgewoonte te veranderen naar meer groente, minder koolhydraten en minder vlees. Na het zien van de documentaire Simply Raw was ik overtuigd geraakt van het nut van verse rauwe groente en fruit. Wij hollanders eten veel te veel koolhydraten in verhouding tot onze lichaamsbeweging. 's Ochtends en 's middags brood, 's avonds weer koolhydraten met een stuk vlees en weinig groente.

Mijn nieuwe eetgewoonte is 's ochtends muesli met rozijnen, noten en yoghurt ( zonder suiker). 's Middags een grote rauwkostsalade waarvan minimaal 1/3 kiemgroenten. Kiemgroenten zitten boordevol vitaminen, eiwitten en enzymen en zijn supervers omdat ik ze zelf kweek. Momenteel eet ik vaak een mengsel van fjngesneden rode kool, geraspte wortel, kiemgroenten , een lepel zelfgemaakt mayonaise, beetje azijn en rozijntjes. Soms doe ik er nog wat geitenkaas, nootjes of zonnebloempitten bij.

's Avonds probeer ik zoveel mogelijk de combinatie groente / eiwit (bv vlees/ei/bonen) of groente / koolhydraten (aardappels/pasta) aan te houden en dus niet alle 3 tegelijk. Dit schijnt namelijk ook niet goed voor ons lichaam te zijn. Vlees eet ik nog maar 2x in de maand en de benodigde eiwitten haal ik uit yoghurt/eieren/bonen en kiemgroenten.

Sinds ik op deze manier eet zit ik voor het eerst van mn leven weer op mijn ideale gewicht (zo'n 70kg). Ben dus afgevallen terwijl ik altijd mn maag vol heb zitten. Het mooie is dat als je af en toe wel trek hebt in een boterham of iets vets dan kan je dat gewoon doen. Ook vind ik het heerlijk om met feestdagen of bij anderen lekker te zondigen omdat ik voldonde buffer heb opgebouwd.

Ik heb het gevoel dat ik nu beter aanvoel of ik koolhydraten of eiwitten nodig heb en die eet ik dan dus ook als ik er zin in heb. De clou zit hem namelijk in de verdubbeling van de groente waardoor je automatisch relatief minder koolhydraten en eiwitten gaat nemen. Dat voelt goed, mijn energiepeil is er ook beter geworden en ben er dan ook van overtuigd dat dit een hele goede keuze is geweest.  

Composttoliet

Een composttoilet maakt van onze poep en pies bruikbare compost die we weer kunnen gebruiken voor het land. Hieronder mijn een tekening van mijn ontwerp waarbij ik me vooral heb laten inspireren door het Mexicaanse composttoilet en die van de Kleine Aarde. Zie linkjes aan het einde van deze post.

De binnenkant van de ton wil ik bekleden met een laag stro zodat de ontlasting zoveel mogelijk belucht wordt en hierdoor het composteringsproces zo snel mogelijk gaat. Een beluchtingspijp zorgt voor de aanzuiging van lucht dat via de toiletbril wordt aangezogen. De bedoeling is dat via een trechter de urine wordt opgevangen. Een beetje urine in de ton is niet erg dus misschien maak ik nog wel een paar gaatjes in de trechter zodat er een optimale vochtbalans ontstaat in de ton. De opgevangen urine is steriel en kan verdund heel goed dienen als vloeibare meststof. Na elke poepbeurt dient de betreffende persoon zijn ontlasting af te dekken met een laagje as of houtsnippers.  Om te voorkomen dat de ton geleegd dient de worden als de poep nog ongecomposteerd is wil ik een tweede toilet maken die ingewisseld kan worden als de ene ton vol is. De volle ton kan dan ergens buiten nacomposteren. De deksel (met kleine beluchtingsgaatjes) gaat er dan op en de beluchtingspijp blijft er gewoon op zitten. Na 3 maanden tot een half jaar is de inhoud gecomposteerd tot reukloze grond en kan hij zonder je neus op te halen worden leeggeschept.

Hieronder de ton die ik voor 7,5€ heb aangeschafd. Ik heb hem iets ingekort zodat je niet een trappetje ophoeft als je wil gaan zitten. Er blijft nog steeds ruim 100 liter over voldoende voor een hele hoop poepbeurten.

Hier een paar linkjes en fotootjes over Composttoiletten.

Over Urine

Zie voor onderstaande foto's de Composttoilet in Mexico.

Zaaien, wieden en oogsten op de Keukentuin in Zuidbroek

Eén keer in de week help ik als vrijwilliger mee op biologische groente- en kruidenkwekerij de keukentuin, een klein en vriendelijk familiebedrijf in Zuidbroek. Marcel, Jeanette en hun 4 kinderen en hond zijn de motor en ziel van het bedrijf. Er wordt hoofdzakelijk in 3000m2 koude kassen gekweekt echter wordt dit jaar ook een stuk van zo'n 1000m2 buiten benut.

Een keur aan groenten en kruiden wordt gekweekt en lokaal afgezet in eigen winkel, de groningse markt en verschillende afhaalpunten. Vergeleken met de gangbare land- en tuinbouw werkt de keukentuin op kleine schaal. Door producten lokaal te verkopen stimuleren ze de lokale economie en verminderen ze de milieu nadelen van transport naar alle tussenpartijen. Maar ook zijn de marges wat beter op de producten die ze verkopen omdat er minder tussenpartijen zijn. Zo kunnen ze met een lagere maar kwalitatief hoge productie toe.

Op 1 gedeelte na tbv. de opkweek van planten wordt de kas niet bij verwarmd. Er is dus geen sprake van overmatige energieverspilling en hoeven er geen hoge investeringen te worden gedaan met het risico op te lage oogst of prijs. Ook kan het tempo in de winter een tandje lager om frisse energie op te bouwen voor het nieuwe seizoen. Achter op het land en in de ruime stal staan 2 bonte Groninger Blaarkop koeien en 3 geitjes. Ook komen er dit jaar 2 varkens bij en hebben ze een grote kipperen. De koeien, kippen en varkens leveren vlees voor familie en winkel. Ze krijgen in tegenstelling tot de bio-industrie een zeer goed leven. De dieren kunnen worden bezichtigd als het winkeltje open is.

Vrijdag van 13:00 tot 18:00 en zaterdag van 9:00 tot 13:00 is het natuurwinkeltje geopend. Naast de biologische groenten en kruiden zijn ook andere producten zoals kaas, zuivel, eieren en vlees te koop. Ze hebben net assortiment net uitgebreid met diverse soorten biologisch vlees en een keur van heerlijk vers brood van de biobakker. Alle producten kunnen vooraf via een bestelformulier worden besteld waarna het als pakket kan worden opgehaald bij de winkel of 1 van de afhaalpunten in Finsterwolde of Veendam.

Zo kan onkruidwieden ook!

Ik werk nu ruim een half jaar als vrijwilliger bij biologische groente- en kruidenkwekerij de keukentuin en heb gemerkt dat onkruidwieden en oogsten best wel veel tijd in beslag neemt. Ook is het lichamelijk best wel intensief. Leuk om te zien dat mensen inventieve oplossingen hebben verzonnen om dit werk wat efficiënter te maken. Zie hier  The new Solar powered Weeding Machine.

Snijbiet in de kleuren van de regenboog!

Ik heb onlangs snijbiet met de kleuren van de regenboog ontdekt! Het is de 'Bright Lights'variant. Latijnse naam is Beta vulgaris L.  Wat een mooie groente! Vrijwel geen last van ziektes en de slakken heb deze mooie plant ook met rust gelaten. De plant groeit als een tie…relier en je kunt er de hele zomer van plukken. Hij bevat ook nog eens veel vitamince C, ijzer en calcium. Eten als salade of in de wok.  De stengels zijn ook te eten. Ze moeten wel iets langer gekookt worden of je kunt ze ook in olijfolie met knoflook langzaam gaar laten worden.

En zie hier hoe hij straalt in mijn tuintje. Meer info is te vinden op Vreeken's Zaden. Zoek op regenboogsnijbiet. Snijbiet wordt ook wel warmoes genoemd. Een aantal recepten zijn hier te vinden.