De afgelopen jaren stonden bij mij in het teken van het verwerken van oude trauma’s. Zo terugkijkende kwamen die vooral aan de oppervlakte in mijn relatie en mijn familie.

En nog steeds zit de pijn er, maar heb er wel betere handvaten voor om mee om te gaan. Oude pijn die gezien en geheeld wil worden. Hiervoor wordt vaak het metafoor gebruikt voor het innerlijk kind. Als we traumatische pijn voelen dan kan onze innerlijke ouder ons innerlijk kind op schoot nemen, gerust stellen en het kind bevragen. Waar doet het pijn? Je bent boos he? De innerlijke ouder laat het innerlijke kind merken dat de gevoelens en de pijn er mogen zijn.

Ik heb onder begeleiding geleerd dat dit werkt. Langzaam kan ik het zelf nu ook steeds beter. Mijn eigen gewonde kind in de armen nemen en hem vertellen dat hij ok is en dat hij dit nu mag voelen. Langzaam aan gaat de pijn dan over in een onderliggend gevoel van rust en vertrouwen. Lees verder →