Met trots heb ik onlangs mijn nieuwe persoonlijke website gelanceerd: lonelyfeather.nl
Lonely Feather is mijn spirituele naam die ik in 2012 in een visioen kreeg. Via deze website wil ik andere mensen helpen/coachen om te leven vanuit hun natuurlijke basis.
In de afgelopen 15 jaar heb ik veel gedaan en geleerd om bij mijn eigen natuurlijke basis te komen. Geleidelijk ben ik een meer natuurlijke leefstijl gaan leven, dichter bij mijzelf, beter in mijn lijf en beter voor mijzelf zorgen. Nu voel ik de wens om het geleerde uit te dragen.
Op een ochtend deze zomer, tijdens het wandelen verwonderde ik me dat ik maar met 2 voeten in verbinding met deze reusachtige aarde sta. En dit terwijl zij met een enorme vaart rond draait en ook nog eens idem dito om de zon draait. Hoe bijzonder is dat, en wij (en ik ) ons maar druk maken in dit kleine landje.
Ik heb het even opgezocht, we draaien in 24 uur met zo’n 1666 km/uur in het rond. De aarde draait met 110.000 km/uur rond de zon. En ons zonnestelsel beweegt met 800.000 km/uur door de Melkweg.
Onvoorstelbaar dat we NU – OP DIT MOMENT met deze snelheden door het heelal razen en dat we hier vrijwel niks van merken!
Als je een jeugd hebt gehad met een autoritaire vader en een niet inlevende moeder dan is het later niet makkelijk om je eigen pracht en schoonheid te zien. Met name de afgelopen 12 jaar heb ik mijn eigen innerlijke rugzak meerdere malen binnenste buiten gekeerd waardoor hij nu heel draagbaar is geworden. Mijn gevoel van eigenwaarde is hierdoor gegroeid. Lees verder →
In onze vreugde maar ook ons verdriet
In onze warmte maar ook onze kilte
In onze openheid maar ook onze geslotenheid
In onze volheid maar ook onze leegte
In onze trots maar ook onze schaamte
2 zijden van dezelfde medaille
onlosmakelijk verbonden
Ook als je de verbinding niet voelt
Ook als je je afgescheiden voelt
Een mooi interview tussen Jorn Luka en Karen Hamaker over de disbalans in vrouwelijke en mannelijke energie en hoe dat heeft geleid tot de chaos waar we nu inzitten met als voorbeeld Ukraine VS Rusland of wat daar volgens haar echt speelt. En wat wij nou zelf kunnen doen om die vrouwelijke en mannelijke energie weer in balans te krijgen.
Een mooie lezing, met een nieuwe jonge frisse kijk. Over Vrije energie, over Nicola Tesla en hoe de omslag naar Vrije energie verband houdt met de omslag van ons denken, ons wezen en ons zijn.
Ik wil even stil staan bij de onbekende vrouw die Johan D met zijn woorden en daden onlangs beschadigde. Eeuwen lang hebben mannen vrouwen misbruikt en zelfs nu is het nog alom aanwezig. Ik ken zelf nogal wat vrouwen die last hebben gehad van seksueel misbruik en ook in mijn eigen familie was het er. Veel mannen, waaronder ik, hebben in min of meerdere mate een Johan D in zich. Ook ik heb in mijn leven de grens van vrouwen niet altijd gerespecteerd. Ik had daar weinig bewustzijn op. Lees verder →
Als postuum eerbewijs aan deze onlangs overleden bijzondere man, Hielan Sybesma (15 april 2022), zet ik zijn missie waar hij zich volledig voor inzette, online. Hielan zag een oplossing voor wereldvrede voor zich en schreef hiertoe een manifest. Ik was het niet altijd met hem eens hoe hij de oplossing voor wereldvrede voor zich zag, echter belichaamde hij het met zijn warmte en vriendelijkheid helemaal. Het schrijven en bijslijpen van het manifest, daar was hij dagelijks mee bezig. Omdat hij onverwachts (ook voor hem) is heengegaan voel ik me geroepen om dit manifest alsnog voor Hielan te delen met de wereld. Ik heb hiervoor de website wereldvrede.nu opgezet waarop zijn manifest te lezen is.
Deze vind ik heel treffend en misschien wel het meest moeilijke om te doen. Bijmij helpt de Vipassana meditatie hier enorm bij om te voelen en te vertragen.
In de Vipassana meditatie leer je zowel grove als hele subtiele sensaties in je lichaam te observeren/voelen/ervaren. Grove sensaties zijn pijn in je knie of schouder bijvoorbeeld en subtiele sensaties bijvoorbeeld tintelingen of nog subtieler dat je gewoon de energie/aanwezigheid voelt in bijvoorbeeld je hand. Je leert ook zogenaamde blind spots te observeren. Dat zijn plekken in je lijf waar je niks voelt. Doel is dat je daar uiteindelijk wel wat gaat voelen. Echter ben ik er achter gekomen dat het makkelijk is deze blind spots over te slaan. Je voelt daar immers niks, dus om dan het geduld op te brengen om daar je aandacht op te houden is moeilijker dan de aandacht op de grove sensaties en de fijne sensaties (bv subtiele tintelingen). Echter zijn deze fysieke blind spots, heb ik gemerkt, rechtstreeks verbonden met de stukken in jezelf die je onderdrukt. Waar je zelfs dus geen weet van hebt, je zogenaamde blinde vlekken.
Ik heb net 2 weken ‘Diep duiken in mijzelf’ achter de rug. Hierbij een verslag van deze bijzondere innerlijke reis.
Ik ben begonnen met een weekend Ayahuasca gevolgd door 9 dagen Vipassana meditatie in een tentje in mijn oude bos. Ayahuasca heb ik al ruim 5 jaar niet meer gedaan en ik was benieuwd wat het mij nu zou geven. We waren met 8 deelnemers en 4 begeleiders op een mooie plek in Drenthe.
Ayahuasca is een heel vies drankje en het woord betekent slingerplant van de ziel. En uit eigen ervaring kan ik zeggen dat dat zo is. Je maakt heel diep contact met aspecten van je ziel ofwel je hogere zelf die je in het dagelijks leven niet ervaart. Het is een mystieke ervaring. En let op, iedereen heeft zijn eigen unieke ervaring. Dus wat ik ervaren heb, ga jij niet ervaren. Laat je dus verassen wat jou innerlijke wereld jou wil vertellen.
Ook deze keer had ik een vergelijkbare ervaring als eerdere keren waarbij ik in een soort verlichte en compassievolle en observerende toestand kom.
Hele mooie duiding door Henk Fransen, waar we nu staan als mensheid en hoe dit ook werkt voor jou. Hergeboorte, rebirthing via het naar boven komen en toelaten van oude spanningen. Er niet tegen vechten maar er in ontspannen. Iets waar ik me al een tijdje in probeer te oefenen en waar ik nog steeds een hoop kan leren.
Stukje uit video:
“Net als in een ademsessie, is het ‘domste’ wat je op dit moment kunt doen (tussen aanhalingstekens hè!) is te gaan vechten met die chaos, die spanningen, die beperkingen, die krampachtigheid en die angst op dit moment.
Eigenlijk alles wat je op dit moment doet om er iets aan te willen doen, om er van weg te vluchten, gaat het erger maken.
Maar net als in een ademsessie, kun je leren ontspannen in deze spannende tijd. Kun je verbinding met het licht versterken en kun je de intelligentie van het proces, de transformatie die plaatsvindt, net als in een ademsessie, een hergeboorte die gaande is, kun je beginnen te vertrouwen. Als je dat doet, als je probeert te ontspannen in wat er gaande is in deze tijd, je oefent je om je verbinding met je eigen source, je verbinding met je eigen licht, te versterken en je vertrouwt dit proces wat gaande is, ben je een enorme steun in de transformatie van deze tijd.”
Vandaag ben ik wederom vroeg opgestaan omdat het een hele mooie dag gaat worden en inmiddels ook is! Om kwart voor 8 zit ik op mijn vouwfiets om naar het bos te fietsen. Als ik aankom besluit ik eerst te gaan mediteren en zetel ik me net als gisteren in het warme ochtendzonnetje die aangenaam op me schijnt.
In de meditatie voel ik me al snel zakken in mijn rust. Lees verder →
Deze mooie heldere ochtend ben ik er vroeg uit om naar het meer te wandelen met mijn hondje.
Daar aangekomen heb ik me comfortabel in het zonnetje genesteld en mijn meditatie timer op een uur gezet. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn tijdens de meditatie, ik heb allerlei gedachten en merk dat mijn aandacht niet bij mijn lichaam is. Als ik daar op focus merk ik een licht zeurend ongemak in mijn lichaam. Heel subtiel maar groot genoeg om de meditatie af te willen breken, om het niet te hoeven voelen. Ik besluit om dit niet te doen, om te kijken waar dit ongemak zich huist in mijn lichaam, mijn aandacht er naartoe te brengen. Het ongemak zit in mijn borst- en maaggebied. Naarmate ik dit gebied en langer observeer en toelaat wordt het ongemak dat er huist lichter. Langzaam verleg ik mijn focus weer op andere plekken in mijn lichaam. Nog een aantal malen herhaalt dit proces van het voelen en toelaten van ongemak zich.
Aan het einde van de meditatie heeft de blauwe lucht plaats gemaakt voor grijze wolken. Er is een lichte teleurstelling, want de koude wind en de afwezigheid van het warme zonnetje maken dat ik niet veel zin heb om het water in te gaan. De gedachte komt in me op om dit keer maar niet te gaan, dat is ook goed. Toch besluit ik om me heel langzaam uit te kleden en te kijken of het lukt om de oprukkende kou toe te laten. Als het niet lukt of goed voelt dan kan ik het alsnog afbreken. Als ik inmiddels alleen nog maar mijn onderbroek en t-shirt aan heb, blijkt dat ik de koude goed heb kunnen toelaten. Het voelt als een kleine overwinning en de dip in het water is vervolgens een peulenschil. Ik droog me af en kleed me langzaam weer aan.
Als ik terug wandel voel ik elke vezel in mij lijf, een wolk van energie. Ik voel me tevreden en dankbaar.
Ik vond dit stuk zo mooi, krachtig en relevant voor waar we nu voor staan met z;n allen dat ik het 1 op 1 heb overgenomen van https://maatschapwij.nu/.
Matthijs Schouten: “Hoe we een duurzame toekomst creëren? Door ons Westerse wereldbeeld te herzien”
11 maart 2020 –
De meeste debatten over duurzaamheid gaan over beleid, het bedrijfsleven of technologie. Terwijl de onderliggende oorzaak van alle ecologische crises volgens natuurfilosoof Matthijs Schouten toch echt ons wereldbeeld is. “De teloorgang van de aarde gaat niet over vervuiling of het uitsterven van soorten: die zijn er enkel onderdeel van. De enige manier waarop we een duurzame toekomst voor onszelf én voor alle andere bewoners van de aarde kunnen creëren, is door onze relatie met de natuur volledig te herzien.” Lees verder →
Deze ochtend was ik lekker in de natuur met mijn hondje en kon het niet laten om mijn blijheid en ongevraagde adviezen de wereld in te werpen. Natuurlijk maak ik me ook zorgen nu midden in de Corona crisis. Vooral om mijn ouders. Tot nu toe is er echter in mijn familie en kennissen kring nog niks aan de hand. Maar vooral wil ik me richten op de positieve en mooie dingen van het leven.
Mijn lichaam moe en mijn hoofd vol van de dag, besluit ik mijzelf en mijn hondje nog even uit te laten.
Telkens weer wordt ik verrast door de frisheid en energie die de buitenlucht me geeft, dit keer nog iets warm van de lente dag. Ik loop door het bos waar de bomen zich als silhouetten sprookjesachtig afsteken tegen de grijsblauwe hemel.
Als diamanten vonkelen de sterren door de bladerloze takken heen. Ik zie orion, betelgeuze, mijn favoriete ster Sirius en Venus die als een zaklamp zo vel, helderder dan normaal lijkt te schijnen.
Dit bijzondere schouwspel doet alle zorgen van vandaag verbleken en ik geniet ontzettend van dit moment. Er komt een gedachte in me op dat we een tijd van bezinning tegemoet gaan. Op 1 of andere manier voelt het kloppend, alsof de wereld het nodig heeft om even stil te staan.
Het lijkt nog niet erg op te schieten met de daling van de vleesconsumptie las ik net in de NRC. Vandaar hier een heerlijk bietenburger recept. Bietjes zijn een super goed ingrediënt voor je bietenburger omdat de burger lekker sappig blijft en de bite verrassend goed is.
Recept Voor 2-3 bietenburgers rasp je 1 kleine tot middelgrote biet. Voorts snij je een ui goed fijn. Ook snij je er (heel fijn) lekker wat (bosje) peterselie doorheen. Je doet daar een beetje zout bij, een grote theelepel mosterd voor de pittigheid en een scheut ketjap. Daar doorheen roer je 2 tot 3 eetlepels tarwe of speltmeel / bloem en een ruime scheut olijfolie Hiermee bind je het geheel. Ook niet weer teveel anders wordt hij te melig. Als het iets te droog of rullig is, nog iets olijfolie of pietsje water bij doen. Lees verder →
Dank aan Ine Timmerman voor dit mooie verhaal dat ze schreef voor Conscious magazine. Herkenbaar, haha, vanuit hoe mijn ex me soms zag. En ook herkenbaar hoe ik zelf als een blad aan de boom om kan slaan in hoe ik de ander ervaar.
——————
Prins of Dwaas
Mijn geliefde. Mijn prins op het Witte paard. Ik laat mezelf
betoveren doof zijn huid, zijn haar, zijn geur, zijn stem….
En dan zegt hij iets stoms. Vind ik. Het is alsof de hele roze
bril in één klap niet meer te vinden is. Wat een malloot. ‘Zie je
wel, ik voel totaal geen connectie met hem. Hij laat me alleen’.
Stop, Waar was ik?
Hoe kan zo’n aantrekking nou zo plots omslaan?
Als ik uitzoom en heel eerlijk kijk…. voelde het samensmelten
met hem heel fijn. Maar eigenlijk ook onvrij, want o wee, hij
moest wel voldoen aan het plaatje!
En het treft me direct: zowel het grijpen als het wegduwen
waren gekunstelde verhalen in mijn geest. Mijn geliefde is niet
alleen maar Mr Perfect. Hij is ook geen stompzinnige dwaas.
De werkelijkheid is volledig open. Ik geef toe dat ik geen idee
heb naar wie ik kijk.
Hij is een levend wezen met talenten, problemen, wit en
zwart, alles er op en eraan. lk kan hem net zo liefhebben, als
dat hij dood voor me neer valt. Hij kan iets moois zeggen of
me ontzettend kwetsen. En dat wilde mijn ‘kleine ik’ niet zien.
Maar hem werkelijk zien, is een bedding voor ware liefde.
lk haal diep adem. Ik sta de openheid toe. En hoe eng ik dat
vind. lk voel het verlangen dat hij mijn perfecte man is, met
daarbij de net zo oneindige angst. En de ruimte daar omheen.
Allemaal ik.
Het is alsof ik hem voor het eerst zie.
lk geef mezelf over in zijn wijd open armen.
Vrijwel elke dag maak ik een lange wandeling van 35 minuten naar een heel mooi meertje bij mij in de buurt. Daar aangekomen ga ik 45 tot 60 minuten mediteren en neem ik een duik. Ik blijf daar dan maximaal 2 minuten in en probeer de kou dan helemaal toe te laten. Als ik er dan weer uit kom dan voelt de buitenlucht bijna warm aan. Ik kleed me dan aan en wandel dan weer terug door het bos. De eerste 10 minuten voelt het dan alsof er ijs door mijn aderen stroomt. De eerste keer dat ik dat voelde was ik bang dat ik te ver was gegaan en begon enorm te bibberen. De keren erna bleven deze extreme bibberbuien uit en voelde ik dat mijn lichaam dit makkelijk kon hebben. De lading was er een beetje af.
Inmiddels 2 dagen uit de Vipassana 10-daagse. 1 van de mooiste cadeaus die ik me de afgelopen jaren, jaarlijks heb gegeven.
Na de 4e keer het inzicht dat nog dieper in daalt, het kwartje dat nog een keer valt, de pijn of ongemak die ik voel is niet puur fysiek. De grootste component is het geestelijk lijden die ik er boven op stapel. Uit de 10 daagse gekomen te zijn en terug fietsende met windkracht 6 tegen ervoer ik dat er geen weerstand zat op het fietsen in de tegenwind. Ik kon het volledig omarmen, niet vechten maar gewoon rustig fietsen en genieten van de heerlijke frisse lucht.
Ik dacht dit keer, nou na 3 keer is het nu wel een eitje. Dat viel toch weer vies tegen de eerste 4 dagen. Vooral het zitten in 1 positie is vele malen zwaarder dan thuis mediteren. De geest verdriedubbelt de pijn en het ongemak wetende dat het lichaam nog vele uren moet. Dit is 1 van de key elementen die we ook leren, dat het grootste gedeelte van het lijden door onze mind wordt veroorzaakt. Dat is ook de reden waarom je 10 dagen achtereen vele uren (8 tot 10 uur per dag) mediteert, dit inzicht in levende lijve te ervaren en dat je in staat bent om dit geestelijk lijden er van af te halen. Wat over blijft is het neutraal observeren van de pijn of ongemak. Het kunnen zijn met je pijn of ongemak zonder de aversie ervoor. Dit is en voelt heel bevrijdend. Lees verder →
