Aankomst in het dorp

Na een lange reis met bus en trein, arriveer s'Avonds bij het huurhuis van Paul en Hoppi Wimbush. Het is etenstijd en de heerlijke geuren komen me tegemoet. In de keuken tref ik Paul die staat te koken. Het is een charismatische man met een heel zachtaardige inborst. Hoppi is een expressieve en communicatieve vrouw met stralende ogen. Ze hebben samen een dochter(7) en zoon(9) . Buiten staat een caravan waar ik en Jude, die ook komt helpen, de eerste nacht doorbrengen.

's Ochtends rijden we naar het enorme  terrein waar de Ecovillage tot volle wasdom zal komen.  Als we het terrein oprijden, passeren we verschillende kavels waarop van alles is aangeplant. Op sommige stukken staat een stacaravan of tent dat dient als tijdelijk onderkomen. Aangekomen bij een idyllische vijver stoppen we. Hier komt straks het gemeenschapshuis en het naastgelegen grasveld is aangewezen als kampeerplek voor de vrijwilligers.

Als eerste zetten Jude en ik onze tent op. We staan vlakbij een meertje waar twee ganzen de dienst uit maken. Een wijze oude eikenboom staat er zwijgzaam bij. We zullen die dag Paul meehelpen met het bouwen van een schuur. Dit zal een tijdelijk onderkomen zijn totdat het droomhuis is gerealiseerd. Het huis moet aan bepaalde  bouwvoorschriften voldoen en de schuur niet. Zelfs in hun paradijs zijn ze niet helemaal vrij om te doen wat ze willen. Paul en Hoppi hebben een plot van 2 hectare op een heuvel. Vlakbij de schuur in aanbouw ligt een stapel boomstammen die van hun land komt. Mijn taak is het afschrapen van de bast  zodat er mooie gladde boomstam overblijft.

In de loop van de dag ontmoet ik Nick die zijn tent aan het op zetten is. Hij vraagt me of ik hem mee wil helpen. Het is niet zomaar een tent maar een zelfgemaakte 'Dome', een ronde koepel met een diameter van vierenhalve meter en een structuur van driehoekvormige vlakken. De verbindingen zijn dikke rechte takken. De verbindingsstukken zijn gemaakt van afgezaagde rioolpijpen waarin gaten zijn geboord en de takken in worden gestoken. Totaal heeft de 'Dome'  Nick zeven Engelse ponden gekost. Het canvas doek dat er over heen wordt gedrapeerd, heeft  hij tweedehands op de kop getikt. Ik ben helemaal onder de indruk van dit staaltje duurzame nijverheid. Nick heeft  me de gebruiksaanwijzing gegeven die nu ook te vinden is op mijn blog.

Later die dag zullen ook de andere vrijwilligers neerstrijken op het kampeerterrein. In de namiddag eten we in een nabijgelegen Bed & Breakfast. Hier zullen we ook de rest van de week onze maaltijden nuttigen. Na het eten, voorstellen en het doornemen van het huishoudelijk reglement, gaan we weer terug naar de tenten. Nick heeft hier een mooie vuurcirkel gemaakt. Samen met een vijftal Engelsen een Poolse, een Belg, en een Litouwer brengen we de avond rond het kampvuur door. Het is een  leuke mix van mensen in de groep. De mannen zijn wel wat oververtegenwoordigd maar dat mag de pret niet drukken. In de komende week zullen we roulerend gaan meehelpen op de verschillende kavels zodat ieder zoveel mogelijk meekrijgt van het hele gebeuren.