Had in januari niet verwacht dat ik hier nu zou zitten. In het bos op een mooie plek in Papenvoort. Op de oude plek moest ik weg en ik had een aantal plekken waar ik heen kon. Echter was geen van de plekken gevoelsmatig helemaal wat ik wilde. Op een gegeven moment moest ik de knoop een keer doorhakken. Ik had al lang en breed afscheid en afstand genomen van de oude plek en de drang om weg te gaan was dan ook groot. Op een gegeven moment heb ik me bedacht om dan mn Yurt maar op te slaan en te gaan reizen. Ook dat voelde niet goed en ik bedacht om de Yurt dan maar in Papenvoort op te zetten en van daar uit te gaan reizen. Ten slotte had ik dan tenminste wel een basis om op terug te vallen en dat voelde goed zeker omdat de plek in Papenvoort heel ongedwongen en vrij aanvoelde.

Zo gezegd zo gedaan, op donderdag hakte ik met een grote bijl de knoop door om in grote enthousiasme te besluiten om dan zaterdag maar gelijk te gaan verhuizen, het zou namelijk de hele komende week prachtig weer worden. Vrachtwagen geregeld en op de bonnefooi ook nog eens hulp voor 2 dagen. Vrijdag van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat dozen ingepakt. Zaterdag ochtend vrachtwagentje opgehaald en vervolgens met de toegewijde hulp van Felix, Martha, Peter, Inge, buurman Willem, Paul en Ron en Anne en kids in 2 dagen wederom van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat 90% van mijn spullen verhuisd, compleet met Yurt en vloer. Met als klap op de vuurpijl na afloop zondag naar de Chinees. Ik had weinig trek maar omdat alles er heel eetbaar uitzag heb ik toch het een en ander gegeten. De volgende dag kwam alles aan 2 kanten er uit. 3 lange dagen heb ik teveel van mijzelf geëist en het Chinese voedsel met al zijn E-nummers gaf de genadeklap. 3 volle dagen ben ik ziek geweest. In die week heb ik nog langzaam beetje bij beetje de laatste spulletjes bij elkaar geraapt en zaterdag de plek helemaal schoongemaakt en laatste spullen overgebracht.

Ook Binkie mijn lieve poesje was mee. Aangekomen in het bos ging Binkie in een grote kooi om te wennen. Ik had de 50 jaar oude oude tent van mijn vader inmiddels klaar staan. Zelfs mijn bed paste er in zodat. Dit zou de komende 2 weken mijn uitvalsbasis worden en die van Binkie. S’avonds toen ik naar bed ging besloot ik dat Binkie uit de kooi mocht. Ze was zo rustig dat ik erop vertrouwde dat ze bij me zou blijven. En dat deed ze. Ze nestelde zich bij mij aan het voeteneind en zo brachten wij de eerste nacht door. De dagen er op voelde de plek heel goed aan, eigenlijk veel beter dan ik verwacht had en ook Binkie was helemaal in haar hum. Yoka mijn buurvrouw, die ook in een Yurt woont, stond elke keer voor me klaar met koffie of eten en ik voelde me ook door haar 100% gesteund. Wat een warm bad.

Een aantal dagen later, op een dinsdag, had ik de vloer van mijn Yurt opgebouwd, sneller dan ik verwacht had. Donderdag zou het mooi weer worden dus donderdag zou mijn Yurt opgetuigd worden. Zo geschiede, met wederom in aller ijl opgetrommelde hulp. Ik dacht dat doe ik wel even, die Yurt opzetten. Nadat Martin en ik de vloerdelen hadden gelegd, wat nog een hele klus was, begonnen we de buitenste wanddelen op de vloer te zetten. Echter dat lukt niet echt en ik besloot de hulp van Yoka in te roepen. “Wat doen jullie nu! Dat is helemaal fout. Jullie moeten eerst de deur neer zetten. Plaatsvervangende schaamte overviel me. Louis, de Yurtman, die geen Yurt kan opzetten. Het was tenslotte al vijf jaar geleden en de handleiding had ik uitgeleend. Nadat ik mijn schaamte overboord had gezet besloot ik Yoka de leiding te geven. Het zijn hem net een aantal kleine kneepjes die je moet weten. Om drie uur had Yoka ook nog een vriend, Arthur van Nooitmeerhaast, een ervaren Yurt opzetter, gevraagd om te helpen met de doeken en het stellen van de Yurt. Ikzelf was al helemaal op van het vele werk van de afgelopen dagen dus het was heel fijn dat hij dat kwam doen. Zonder hem erbij hadden we het niet gered want het was nog behoorlijk wat werk en ook van hem nog een aantal fijne kneepje geleerd hoe de Yurt goed af te stellen.

De volgende dag zou het gaan regenen dus ik ben nog tot 23:00 bezig geweest mijn dakraampjes te monteren en de onderste afwater rand om de Yurt heen te leggen. Wel zou ik die laatste nacht nog in de groene tent slapen. S’ochtends werd ik met regen wakker en ik besloot even in de Yurt te gaan kijken. Bleek dat het van de zijkanten was gaan lekken en dat water liep over de vloer mijn Yurt in. Ik als een gek staan dweilen. Echter was het dweilen met de kraan open en ik zag het even niet meer zitten. Ik moe en niet wetende wat te doen mijn bed weer in gegaan en in de warmte onder de dekens ontvouwde zich er langzaam een plannetje. Toen ik een beetje uitgerust was heb ik het plan uitgevoerd en dat werkte. Mijn Yurt lekte niet meer en al het water opgedweild. Dat voelde als een enorme opluchting. Wel was mijn vilt behoorlijk nat en dat zou nog dagen nodig hebben om te drogen. Nu alles in orde leek te zijn kon ik de volgende dag met een gerust hart een weekendje naar familie al waar er 2 jarig waren. Een beetje rust en afleiding had ik ook wel nodig na al dat harde gewerk. Nu zit ik inmiddels 2 maanden op mijn nieuwe plek en begint alles een beetje vorm te krijgen. Meer hier over later…

Filmpje van mijn eerste dag op de nieuwe plek in de 50 jaar oude tent van mijn vader. Het is nog koud en alles is nieuw, ook voor Binkie die haar ogen uitkijkt vanuit de veilige basis.