Ik kwam een mooi artikel tegen op earth-matters.nl over het egobewustzijn. Ik heb gemerkt in mijn leven dat mijn ego een sterke invloed heeft op mijn welzijn. Door hier meer over te weten te komen en er meer bewust van te zijn kan ik zorgen dat mijn ego niet meer de baas is over mij maar dat ik de baas ben over mijn ego. Kortom ik kan mn ego meer bewust inzetten daar waar het echt nodig is. 

bron: earth-matters.nl

De Oneness University, het opleidingsinstituut van de Oneness Beweging van Sri Amma en Sri Bhagavan in India, onderscheidt de volgende zes ego-spelletjes.

Domineren, vermijden van dominantie

Het ego wil voortdurend in controle zijn en kunnen bepalen wat er gebeurt. Het denkt dat te kunnen bereiken door situaties of personen te domineren. Als het ego zich, andersom, gedomineerd voelt, dan probeert het van alles om onder die dominantie uit te komen. Dit varieert van het overnemen van de dominantie tot stilzwijgend protest, ontduikend gedrag of sabotage.

Ik heb gelijk, de ander heeft ongelijk

Het ego is overtuigd van zijn eigen gelijk. Zijn opponent heeft per definitie ongelijk. Zie hier de geboorte van conflict. Het ego speelt zijn conflicten steeds op dezelfde manier uit. Zowel op het persoonlijke – als op micro -, meso – en macroniveau. Ieder conflict in deze wereld, of het nou tussen personen of landen is, wordt geboren en aangedreven door het ‘gelijk/ongelijk spel’. Zolang één van beide partijen zich in zijn gelijk blijft verschansen, zal het conflict nooit worden opgelost. Het ego vindt dat de ander eerst zijn gelijk moet opgeven voordat hij dit zelf zou willen overwegen. In deze impasse zit ieder (langdurig) conflict in deze wereld vast.

De ander ‘slecht’ of ‘fout’ maken

Het ego identificeert een persoon met diens gedrag en speelt op de persoon. Het beschouwt de ander als ‘slecht’ als deze in zijn ogen verkeerd gedrag vertoont. Hierover gaat het zich beklagen. Meestal niet direct naar de ander (want dit durft het ego niet), maar naar derden of in zichzelf. Het ego mokt, klaagt, roddelt of ontwijkt de ander. Medestanders in zijn beklag zijn altijd te vinden. Doordat het ego in iedere mens op dezelfde wijze werkt, kan het dit spel via andere personen eindeloos blijven spelen.

Iets of iemand de schuld geven: ‘blaming’

Als het ego ergens onder lijdt, wat nogal eens het geval is, zoekt het een schuldige. Het zoekt de oorzaak niet bij zichzelf en neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn situatie. Het steekt veel meer energie in het zoeken naar schuldigen dan in het zoeken naar oplossingen, laat staan dat het kijkt naar zijn eigen rol in de situatie. Dit laatste doet het ego niet en het lijkt niet te beseffen dat het hiermee al zijn kracht weggeeft en zich afhankelijk maakt van andere personen of omstandigheden. Het stelt zich op als slachtoffer en verwacht dat de externe factor verandert. Maar daar heeft het tot zijn grote frustratie geen invloed op.

‘Covering up’, niet de waarheid spreken, liegen

Het ego verstopt zich en zal zelden het achterste van zijn tong laten zien, tenzij het zijn zelfbeheersing verliest. In dat geval heeft het zijn frustraties er al uitgegooid voor het er erg in heeft. Maar zolang het de zaak onder controle denkt te hebben, zal het poppenkast blijven spelen en bedekken wat er werkelijk voor hem speelt.

Zelfrechtvaardiging

Het ego is een meester in het rechtvaardigen van zijn gedrag. Het verzint allerlei redenen om iets wat hij heeft gedaan, of juist heeft nagelaten, goed te praten.

Deze egospelletjes leiden tot veel problemen, zowel op persoonlijk – als op wereldniveau. Ze leiden tot de strijd en de conflicten waar we met zijn allen in verkeren. Het ego is vastgelopen in de uitoefening van zijn oorspronkelijke functie als creator. In de huidige evolutiefase heeft het ego een overwegend contraproductieve en destructieve vorm aangenomen. Dit houdt ons af van werkelijke groei, van datgene waar onze ziel voor gekomen