Een groot verlangen komt er in mij naar boven bij het zien van dit beeld. Naar leven in eenvoud, natuur, water, bergen, stilte en puurheid. Nu woon ik al op een hele mooie plek in het bos in de natuur en relatieve stilte en toch dit verlangen. Zijn het de bergen? Of nog een stapje verder wellicht?
Indian Village Greeting a Trapper Landscape, Walt Curlee
Als je het water, de stroom des levens eruit haalt, ga je ander gevoel krijgen. Dus een plek met licht stromend water , stromend water zorgt voor meer energie in het hoofd en ontspanning, is heel goed.
Je kunt hier kiezen , gaan we stroomopwaarts tegen de stroom in, maar dan krijgen we een moeilijker leven , de bergen beklimmen of ga je als de indianen stroomafwaarts met de natuur mee, en oogst je met de seizoenen mee. Dit zorgt voor de rust in her schilderij. Let op de beweging en rust van de indianen in het schilderij.
Misschien het verlangen om niet alleen te zijn, maar te leven in stamverband? En zonder lawaai van verkeer, de druk(te) van de huidige tijd?